W głębi lasów, tam gdzie człowiek nie zagląda,
w mej krainie na odległym krańcu świata
pośród łąki nad potokiem srebrnym stoi
opuszczona, zapomniana stara chata.
Chociaż stara i zniszczona, wciąż pamięta,
że tętniło kiedyś życie w czterech ścianach,
że kwiliły tutaj cicho niemowlęta,
starcy wnuki swe sadzali na kolanach.
Wieczorami się tu ludzie gromadzili
patrząc w ogień, co w kominku złoto płonie.
Płomień ten przyjazny stale podsycały
uśmiechniętych ciepło kobiet drobne dłonie.
(z internetu)
https://www.panoramio.com/user/5421774
dodane na fotoforum:
can60d 2012-11-05
Dziś jest to piękne ale wczoraj?-pozdro
magie 2012-11-05
Janusz....skomponowałeś piękną całość! Ten nostalgiczny obrazek poparłeś przepięknym, wzuszającym wierszem o świecie, którego już niestety nie ma....
bajadi 2012-11-16
Uwielbiam takie chatki...Jej piękno potęguje otoczenie drzew z przyprószoną barwą jesieni...
wonka1 2012-12-08
piękne zdjęcie:)