Willigis

Potomek rodziny chłopskiej z Dolnej Saksonii. Według legendy miał on jednak pochodzić z rodziny patrycjusza mogunckiego. Wybrał karierę duchowną. Trafił na dwór cesarza Ottona I. W 971 roku został kanclerzem, a w 975 roku otrzymał sakrę arcybiskupa Moguncji. Po śmierci Ottona II w 983 roku popierał małoletniego syna zmarłego, Ottona III, przeciwko bawarskiemu księciu Henrykowi II Kłótnikowi. Ufundował opactwa w Disibodenbergu i Jechaburgu.

Został uznany za świętego w Kościele katolickim. Dniem wspomnienia liturgicznego św. Willigisa jest dzienna rocznica śmierci – 23 lutego.