Moherowe berety – w niektórych środowiskach prześmiewcze określenie osób starszych lub w średnim wieku identyfikujących się z poglądami głoszonymi przez konserwatywny nurt polskiego katolicyzmu, którego reprezentantem są media związane z ojcem Tadeuszem Rydzykiem CSsR. Określenie to powstało od charakterystycznego nakrycia głowy, jakie nosi stereotypowy przedstawiciel kobiecej części tego środowiska i zostało utworzone na podobieństwo potocznych nazw niektórych formacji wojskowych np. czerwonych czy zielonych beretów.Po raz pierwszy określenie to zostało użyte w 2004 w odniesieniu do osób uczęszczających regularnie na gdańskie msze odprawiane przez ks. prałata Henryka Jankowskiego i występujących w demonstracjach w jego obronie, po odwołaniu go z funkcji proboszcza. Beret z moheru lub jego imitacji, często zrobiony samodzielnie, jest w powszechnym odbiorze popularnym nakryciem głowy wśród kobiet starszego pokolenia, spośród których wywodziło się wiele prezentowanych w reportażach telewizyjnych zwolenniczek księdza Jankowskiego. W prasie ogólnopolskiej prawdopodobnie pierwszym tekstem, w którym użyto tego określenia, był artykuł Mai Narbutt Labirynty księdza prałata w dzienniku Rzeczpospolita z 23 października 2004 r.: