Noszę Twe serce z sobą (noszę je w moim sercu)
nigdy się z nim nie rozstaję (gdzie idę Ty idziesz ze mną; cokolwiek robię samotnie jest Twoim dziełem, Kochanie)
i nie znam lęku
przed losem (Ty jesteś moim losem)
nie pragnę piękniejszych światów (Ty jesteś mój świat prawdziwy)
Ty jesteś tym co księżyc od dawien dawna znaczył,
Tobą jest co słońce kiedykolwiek zaśpiewa
oto jest tajemnica której nie dzielę z nikim
(korzeń korzenia zalążek pierwszy zalążka
niebo nieba nad drzewem co zwie się życiem;
i rośnie wyżej niż dusza zapragnie i umysł zdoła zataić)
cud co gwiazdy prowadzi po udzielnych orbitach
noszę Twe serce z sobą (noszę je w moim sercu)..
[Tł. Stanisław Barańczak]
https://www.youtube.com/watch?v=5VhODkhrDDU
flossy 2010-11-06
wielka wrażliwość u Ciebie,,,,ale to dobrze....chociaż niekiedy wrazliwość jest dotkliwa .
Piękna całość...nutka super..
rudy13 2010-11-07
piękna nastrojowa nutka, a wiersz.... niesamowity....
mieć serce w swoim sercu czyli być jedno.....