\"Mały Książę masz swojego lisa . I mogę Cię zapewnić, że ilekroć przechodzi on przez szumiące, złote kłosy zbóż wspomina Twoje imię. Dla mnie także jesteś przyjacielem i to przyjacielem najważniejszym, chociaż nigdy Cię nie widziałem. Ale pokazałeś mi właściwą drogę . Każdego wieczoru, gdy siedzę pod gołym niebem, wpatrzony w gwiazdy, wyobrażam sobie Ciebie ze złocistymi włosami i dziecięcym uśmiechem . Przypominam sobie to co mówiłeś : że piękno pustyni tkwi w studni, którą ukrywa . Myślę , że piękno człowieka stanowią uczucia, które wypełniają jego serce . A piękno Ziemi w ludziach którzy je posiadają..\"