Władysław Hasior zaprojektował (według jego intencji) pomnik poświęcony pamięci tych, którzy zginęli w czasie II wojny światowej i po niej na Podhalu. Stopień świadomości autora co do jednoznaczności przekazu zrealizowanego pomnika nie jest jasny.

W zamyśle autora miały to być organy (może skrzydła, szpony) rozdzierające chmury na przełęczy Snozka, grające – jak eolska harfa – w czasie większych wiatrów. Organy jednak nigdy nie zagrały. Według niektórych źródeł – z powodu niezamontowania na pomniku odpowiednich piszczałek organowych, gongów, fletów i dzwonków zaprojektowanych przez Hasiora. Według innych źródłem dźwięku miała być sama konstrukcja. Powód nieukończenia montażu nie jest znany, jednak milczenie konstrukcji stało się powodem powszechnych kpin mieszkańców i turystów.