Narząd świetlny umieszczony jest pod pozbawionymi pigmentu fragmentami pancerza. Te bezbarwne płytki działają jak szybka w latarni i dzięki nim widzimy produkowane przez świetliki światło.

Robaczki świętojańskie świecą dzięki zespołom warstwowo ułożonych komórek – fotocytów, wypełnionych lucyferyną. Jest to związek chemiczny zdolny do wytwarzania światła, jeśli dojdzie do odpowiedniej reakcji. Odpowiedzialna za nią jest lucyferaza, enzym, który uruchamia cały proces poprzez utlenianie. Potrzebny do reakcji tlen dostarczają umiejscowione po sąsiedzku specjalne tchawki.

Cały proces świecenia jest dla świetlików zupełnie nieuciążliwy. Owady mogą dowolnie włączać i wyłączać swoje “żarówki”, a światło produkowane w ten sposób jest wybitnie energooszczędne – świetliki więcej energii zużywają na poruszanie się niż emitowanie światła.