(4)
Żonkil
Żonkil kwiat wesoły,
otwiera swój kwiat, jakby chciał
łagodzić wszystkie waśnie i spory.
A przecież sam jest taki delikatny,
lubiany i w koło rozsiewa swoją wesołość.
Potrafi swoją radością
zjednać przyjaciół
rosnących obok niego!
Lubi swobodę i zauroczy kazdego,
kto go dotknie i doceni.
Kocha chwilę w roku
która pozwala mu zakwitnąć.
Czasem zamienia się w bunt
- długo nie rozkwita!
Chowając się w pąku.
Jest nieprzewidywalny, łacząc się,
w różne style kształtów swych płatków.
W swej pełnej krasie zachowuje się
jak tancerka na swej łodydze
tańcząc na wietrze.
Zachowując swą grację
i piękną żółtą barwę,
która w porannej rosie,
pierwszych promieniach słońca,
lśni , jakby był cały ze złota.
/a - w/.
Napisany 2010-11-13
blanca 2011-03-01
Śliczna wiosna , Radości na wieczór życzę dużo ciepełka , pozdrawiam .
malgap 2011-03-01
No tak...trzeba sobie jakos radzic...jak nie w ogrodzie to moze do mieszkania ja mozna zaprosic...Pozdrawiam:)
bajka2 2011-03-01
Piękne żonkile.Pozdrawiam i życzę spokojnej nocki:))
jasna0 2011-03-02
też mas wiosnę, jak ślicznie Udanej środy
zsliwka1 2011-03-02
**********************
Przydreptałam- zapukałam,
drzwi otwarte znów zastałam
a więc ściskam Cię serdecznie
i buziaczka dam koniecznie....
***********************
http://i.imgur.com/2pZ1s.jpg
