Te­raz nikt nie tra­ci cza­su na roz­myśla­nie, bie­rze wszys­tko tak jak jest po­dane na ta­cy, nie przet­warza, nie myśli in­dy­widual­nie . To tak jak­by połykać jabłko w całości, bo tak wy­rosło, bo ta­kie ot­rzy­maliśmy, tyl­ko co niektórzy wolą gryźć i zas­ma­kować go­ryczy pestek