(...)byłem posiniaczony i poobijany
nie byłem w stanie powiedzieć co czuje
sam siebie nie rozpoznawałem
zobaczyłem swoje odbicie w oknie
nie poznałem swojej twarzy
szedłem alejką aż moje nogi
stały się jak z kamienia
słyszałem głosy przyjaciół
którzy mnie opuścili
nocą mogłem słyszeć krew w moich żyłach
czarną i szepczącą jak deszcz
nie powita mnie żaden anioł
jesteśmy tylko ty i ja mój przyjacielu
moje ubrania już na mnie nie pasują
przeszedłem tysiąc mil
by móc odrodzić się na nowo(...)
(brucespringsteen)
https://www.youtube.com/watch?v=oYLr9FtYtME
mouris1 2013-12-03
super uchwycona radość...zobaczyłam ją w oczach tego mężczyzny pomimo, iż one są zmęczone czasem ;))