(8)
Urywek wiersza Leopolda Staffa pt. Deszcz jesienny.
To w szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno…
Jęk szklany… płacz szklany… a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny…
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny…
Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny…
Kto? Nie wiem… Ktoś odszedł i jestem samotny…
Ktoś umarł… Kto? Próżno w pamięci swej grzebię…
Ktoś drogi… wszak byłem na jakimś pogrzebie…
To w szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno…
Jęk szklany… płacz szklany… a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny…
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny…
To na pożegnanie jednego z moich garnuszkowych przyjaciół.
Już nie obejrzę żadnej jego nowej fotki.
medii 2010-10-08
witam wieczorem od razu mówiąc dobranoc
mimoza7 2010-10-08
Pięknie...
anita591 2010-10-09
Zdrowia, wielu powodów do radości, dni bez chmur; ale za to pełnych radości
życzy Ci . . . ania
irenam 2010-10-09
Gwiazdy już świecą i noc zapada. Czas na odpoczynek. A ja na monitor zwracam swoje oczy i życzę Tobie dobrej nocy.
bajka1 2010-10-14
Piękne zwizualizowanie nieodgadnionej, tajemniczej drogi...przykro mi Krystynko, tulę Cię cieplutko***
amiga 2010-10-14
Łał....:)))
woliori 2010-10-15
Ależ to piękne i tajemnicze....
Świetnie oddany jesienny klimat !
Pozdrawiam serdecznie :)
maria57 2010-10-16
robi wrażenie i zdjęcie i wiersz
Jestem w Garnku od ubiegłego roku, a też już przyszło mi pożegnać kogoś z moich Ulubionych, Tak trudno to przyjąć
iluzja9 2010-10-17
Najpiękniejsze co można komuś ofiarować- choćby na pożegnanie - to pamięć o nim! Odchodzą nasi przyjaciele zostaje po nich smutek, żal - zostaje wspomnień wiele - jak by się skończył wspólny bal........
