Jesienią a wiosną

A jeśli kiedyś kogoś pokocham
to na pewno jesienią
poprowadzę go w las jaworowy
na czerwone liście
i oczywiście
co tu dużo mówić
sami wiecie
zapomnimy o świecie.

A jeśli potem się odkocham
to na pewno na wiosnę
wszyscy łączą się w pary
a ja nie, bo ja rosnę
życie we mnie kiełkuje
i czuję
że mi wtedy nie trzeba
faceta od uchylania nieba.
Napisany 2010-10-13
Autor: Kryha 5 z 12 poziomów
Tematyka: Miłość Rodzaj: Rymowany Klimat: Ciepły
Oddanych głosów: 13 Aby głosować
zaloguj się w serwisie.
Komentarze:
Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli nie masz jeszcze konta Zarejestruj się »

alfoomega 2010-10-13 12:48
To chyba z przekory :)) Podoba mi się ten wiersz. Pozdrawiam.
Czatinka 2010-10-13 12:46
Ale z Ciebie figlara, żeby tak zaraz na liście :)
otucha 2010-10-13 09:31
Ja też jestem za jesienną miłoscią...
Villain78 2010-10-13 20:00
Przekorny wiersz :)..nieregularny jednak..A ja na zimę :).. M.
emanuel 2010-10-13 17:50
zadziorność pokazana w urokliwy sposób,pozdrawiam
janusz smigielski 2010-10-13 17:31
przewrotnie napisany:)
aanka 2010-10-13 17:27
podoba mi się ten wiersz - pozdrawiam figlarną dziewczynę :)
DoroteK 2010-10-13 09:28
przekorny wiersz ;-) faktycznie najlepiej zakochać się na jesień :-)
Sotek 2010-10-13 19:04
Życzę Ci pięknej na zawsze miłości. Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
annaG 2010-10-13 11:35
Amory potrzebne na chłody, zaś wiosną coś dla ochłody;-)
BeataŻyła 2010-10-13 11:34
Jak to upartym i mądrym kobietom się zdarza mieć coś innego do komentarza i wiersz ten świetnie oddaje jak chłopakom mało się zdaje, podoba mi się, pozdrawiam.