Ech, nadziejo

Ech, ty moja nadziejo
z ciebie ludzie się śmieją
że jesteś matką głupich
a tyś jedyną pociechą
dla ludzi zawiedzionych
pogubionych na świecie
i na dno strąconych
tych z kompleksem niższości
i z brakami urody
i kobiet nie kochanych
i tych nie za młodych
które jeszcze się łudzą
czasami tracą głowę
także poczucie czasu
i które są gotowe
ponosić konsekwencje
chwili zapomnienia
i chociaż na niepewne
pragną los swój zmieniać.
Autor: Kryha 5 z 12 poziomów
Tematyka: Życie Rodzaj: Rymowany Klimat: Ciepły
Oddanych głosów: 12 Aby głosować
zaloguj się w serwisie.
Komentarze:
Zaloguj się aby dodać komentarz.
Jeśli nie masz jeszcze konta Zarejestruj się »

DoroteK 2010-09-28 18:34
"które są gotowe ponosić konsekwencje chwili zapomnienia" nadzieja, dobrze, że jest... straszne, że czasem zostaje już tylko ona
otucha 2010-09-28 10:02
Mogę być i głupią, a nadziei i tak się nie pozbędę. Utkwiła we mnie jak Twój piękny i ciepły wiersz.
PiotrGumiński 2010-09-28 09:36
"Nadzieja matką głupich", ale matka kocha swoje dzieci - czyli nas :D. Pozdrawiam!
Villain78 2010-09-28 19:04
Nadziejo zdradliwa..tak bywa.."Niekochanych" razem.. M.
emanuel 2010-09-28 17:25
" i chociaż na niepewne pragną los swój zmienić" - ile tu myśli i emocji,pozdrawiam i gratuluję
kazap 2010-09-29 09:53
wiara i nadzieja siostry bez których miłosc była by kulawa...madrosc w wierszu daje właśnie ta jakże potrzebną nadzieje...pozdrawiam
jeszcze_ 2010-09-28 09:41
Człowiek ginie w stagnacji, może dlatego nie boi się nawet niepewnego. Pozdrowienia...
DziadekNik 2010-09-28 10:59
Westchnienie ładnie ubarwiło wiersz.
skorusa 2010-09-28 11:05
...wiem o tym że kiedy deszcz na polu leje ,że przestanie kiedyś dobrze mieć nadzieje...