Usiadł żołnierz w Kartaginie pod palmą

Hej żołnierzu
już trzeci rok
a ty na tej ławce
i ani o krok
stąd nie odchodzisz.

Ciągle zamyślony
dłonią brodę podpierasz
do portu statki wpływają
i wracają na morze
a z tobą coraz gorzej.


Byłam tu przed rokiem
i dwoma
z dalekiego kraju
z północy gdzie Polska
mówiłam ci, pamiętasz
że mam pięciu synów
i jednego mi wtedy
zabrali do wojska

On wrócił
a ty?
Matka twoja gdzieś czeka
a jej sny
pogubiły się
i szukają ciebie
w kraju szerokim
gdzieś w Granadzie, Kastylii
w górach i nad morzem.

A ty na tej ławce
patrzysz w ziemię
już nie dzieckiem
wrócisz ku matce

Nic nie mówisz
cóż mówić
zamknąłeś się w sobie
pozwól, że posiedzę przez chwilę
żołnierzu przy tobie.

Kartagina 3 lutego 2010r.