A ja jesieni szaty odzieję

Wyruszę szukać pogody
Wezmę za szal, swoją nadzieję
W nieznane krocząc ogrody

A ja jesiennym liściem otulę
Swe stopy kochać idące
Odwiedzę jeszcze swoją Matulę
I te jesienne dusze cichnące

A ja nie płaczem, ni zgiełkiem serca
Toż to jesieni największy jest dar
Bo tak cudownie iść w piękne miejsca
Choć załka serce, widokiem par

/Andrzej O. A ja/