A tam w oddali domek stoi.
Przytulny kącik stworzony,
Tutaj przychodzisz i stąd odchodzisz,
By złożyć bliskim ukłony.
Oni patrzą na Ciebie z góry
I mają Cię w swojej opiece
Nic, że na niebie są czarne chmury
Dzień jasny jutro zaświeci...
Każdy z nas tutaj kiedyś zamieszka,
Zostawi dobra i żale
A Ci co żyją? Może z miłością,
Będą zaglądać tu stale.
Krystyna Kunikowska
adam24l 2016-10-31
Pamiętajmy...
Miłego poniedziałku.Zapraszam do głosowania na top10 , nowości i Propozycje.
davie 2016-10-31
Pamiętamy o tych, którzy odeszli,
- nasza pamięć daje im nieśmiertelność.
evita 2016-10-31
Piękny wiersz Krysiu...
_______Niech najbliższe dni... wypełni zaduma i pamięć
o tych co odeszli do Pana...
Pozdrawiam...
bryza 2016-10-31
Witaj Krysiu , pięknie to ujęłaś w swym wspaniałym wierszu .....jeżeli napełnimy serca młode - nektarem miłości i szacunku ,wiary i nadziei - to z pewnością światełko kiedyś i nam zapalą :).....serdecznie Cię pozdrawiam , dziękuję za milutkie życzenia i wszystkiego co dobre Ci życzymy :)
eewaa55 2016-11-01
Pozdrawiam serdecznie w to szczególne popołudnie pełne zadumy i modlitwy za naszych kochanych nieobecnych ╬:)
alemark 2016-11-02
Piekna okolicznosciowa poezja Krysiu...
Życzę spokojnego czasu w zadumie, refleksji i ciszy...
Pozdrawiam ciepłem serca :)
Dziekuje za mysli o mnie :))
milka65 2016-11-02
Zawsze w sercu ich mamy i pamiętamy zawsze jekiś ślad posobie zostanie i dobre chwile wspominamy pozdrawiam