niebo...

niebo...

Miłość.
Oto jest ziemia moja, oto niebo moje,
Oto dni, co minęły i dni, które miną,
Z gwiazdami twoich imion pośród świata stoję,
Niosę je, jak me szczęście i jak niepokoje
[nie mam nic do powiedzenia]
Naprzeciw ciebie idę, święto zwiastowane,
Które mi płoniesz groźnie w przestrzeni milczącej,
Wszelkie szczęście mam w sercu otwarte, jak ranę,
Usta mi ją zadały, usta ukochane,
Otwierając w nim miłość, zakon wojujący.

- Kazimierz Wierzyński

dodane na fotoforum:

henry

henry 2010-08-18

jakie piekne wiersze przytaczasz..... dziekuję... sa naprawdę wspaniałe...:)

dodaj komentarz

kolejne >