Portulaka wielkokwiatowa (portulaka) Portulaca grandiflora

Portulaka wielkokwiatowa jest rośliną jednoroczną z rodziny portulakowatych Portulacaceae. Pochodzi z Argentyny i Brazylii. Roślina osiąga zaledwie 5–10 cm wysokości, ma brunatnoczerwone, płożące się, mięsiste i dość grube pędy oraz grube, mięsiste, wałeczkowate liście, u nasady których wyrastają pęczki białych włosków.

Kwitnienie zaczyna pod koniec VI i na początku VII i kwitnie do jesieni. Kwiaty są duże, 5–6-płatkowe, karminowe lub purpurowoczerwone z białą nasadą, osadzone na szczytach pędów i otoczone od dołu jak kołnierzykiem liśćmi i długimi włoskami. Otwierają się w dni słoneczne.

Odmiany uprawiane są podzielone na trzy grupy:
I. Rośliny o kwiatach pojedynczych – zwykle białych, czerwonych, złotożółtych, różowo-czerwonych i szkarłatnych.
II. Rośliny o kwiatach półpełnych – należy tu odmiana tetraploidalna o kwiatach dużych, karminowo-czerwonych w różnych odcieniach.
III. Rośliny o kwiatach pełnych – przy rozmnażaniu z nasion rozszczepiają się wydając kwiaty pojedyncze, pełne i półpełne; uprawiane są jako mieszanka wielobarwna (zmieszane nasiona kwiatów różnych barw).

Portulaka wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej, raczej suchej i słonecznego stanowiska. W lata deszczowe rośliny źle rosną i słabo kwitną.
Stosuje się ja na obwódki kwietników, do ogródków skalnych, sadzi między rzadko rozstawionymi płytami, do mis i doniczek.

Rozmnaża się ja przez nasiona (otrzymywane z kwiatów pojedynczych lub półpełnych) lub przez sadzonki (rzadko, tylko formy pełnokwiatowe). Nasiona wysiewa się wprost do gruntu, w V. Ponieważ są bardzo małe, nie przykrywa się ich ziemią, tylko powierzchnię ugniata, można też przed wysiewem mieszać je z piaskiem. Aby rośliny kwitły wcześniej, nasiona wysiewa się w III do skrzynek w szklarni lub w IV do inspektu. Siewki po wzejściu pikuje się do doniczek torfowo-ziemnych. Na miejsce stałe wysadza się w połowie V w rozstawie 15 x 20 cm.
Sadzonki pozyskuje się w VII, wsadza do doniczek wypełnionych lekkim, piaszczystym podłożem. Zimą rośliny trzyma się w szklarni chłodnej i jasnej, wiosną wysadza się je po raz drugi do doniczek, a w V na miejsce stałe.