(8)
Hotel Królewski znajduje się w samym sercu 1000 – letniego Gdańska, stolicy kulturalnej Pomorza. Wyjątkowość swą zawdzięcza niezwykle atrakcyjnemu położeniu nad Motławą, w pobliżu Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, a także bogatej historii sięgającej XVII wieku.
Niezwykła lokalizacja Hotelu Królewskiego na wyspie Ołowianka, w pięknym, specjalnie w tym celu przebudowanym Spichlerzu Królewskim, gwarantuje, że każdy pobyt jest niezapomnianym przeżyciem.
Wyspa Ołowianka powstała w 1576 r. po przekopaniu kanału noszącego nazwę „Na Stępce” i zajmowała niespełna pięćdziesiąt hektarów powierzchni. Od Wyspy Spichlerzów Ołowianka oddzielona była strugą Bersinese i odcięta od niej w XVI w. korytem Nowej Motławy.
Teren ten w średniowieczu stanowił własność położonego na przeciwnym brzegu Motławy zamku krzyżackiego. W czasach krzyżackich Wyspa Ołowianka była obszarem o dużym znaczeniu strategicznym o czym świadczy fakt, że to właśnie tutaj wzniesiono zabudowania szafarza zakonnego. Nic więc dziwnego, że najstarsza utrwalona w dokumentach z 1404 r. nazwa tego miejsca brzmiała Szafarnia. Z leżącym po drugiej stronie Motławy zamkiem łączył Ołowiankę początkowo most, a od 1417 r. prom. Zamek krzyżacki posiadał na Ołowiance szafarnię i cieślarnię.
Wśród magazynów znajdujących się na Ołowiance największy nosił nazwę „Dwór Ołowiany”, po którym już nie ma śladu. Poza tym na wyspie znajdowało się wiele innych spichlerzy, z których najlepiej zachował się Spichlerz Królewski.
Jeszcze w r. 1454 Gdańsk zobowiązał się wystawić polskiemu królowi okazały spichrz. Jednakże realizacja tego zobowiązania nastąpiła dopiero w II połowie XVI wieku, i to nie w pełni, gdyż miasto przekazało na ten cel któryś z istniejących już od dawna starych spichrzów.
Ta masywna 4-kondygnacyjna budowla wzniesiona została dopiero w XVII w., jego budowę ukończono w 1621 r., Obiekt zaprojektował Abraham van den Blocke a twórcą spichlerza był Jan Strakowski. Zgodnie z tym, do czego zobowiązali się gdańszczanie wobec Kazimierza Jagiellończyka, który tak hojnie obdarzył miasto swoimi przywilejami Spichlerz przeznaczony był na zboże nadsyłane do Gdańska z dóbr królewskich.
W stosunku do rzeki ustawiony jest kalenicowo, co nie było zbyt częstą lokalizacją w Gdańsku.
Stropy przedzielające poszczególne kondygnacje wspierały się pierwotnie na dwóch rzędach podwójnie łączonych ze sobą słupów drewnianych – w każdym rzędzie po 9 słupów.
Przyziemie było dostępne przez szereg bram, z których pięć znajdowało się od strony zachodniej, po jednej od południa i północy oraz trzy od wschodu. Do dzisiaj zachowały się otwory bramne od północy, południa i zachodu. Od strony wschodniej układ otworów uległ zmianie prawdopodobnie w latach 20 – tych XX wieku – na fotografiach z początku lat dwudziestych widać jeszcze trzy otwory drzwiowe lecz także mur przygotowany do wykucia dużej, zachowanej do dziś bramy. Komunikację pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami zapewniała niegdyś szeroka klatka schodowa, jednakże transport worków ze zbożem mógł się odbywać na wszystkie kondygnacje również bezpośrednio z zewnątrz przy pomocy specjalnego urządzenia dźwigowego.
Część wschodnia Ołowianki (zwana niegdyś Cieślarnią) wraz z kończącą ją Kępą należała w przeszłości do kompleksu przystani portowej. Tam, zgodnie z nazwą, znajdowały się wielkie warsztaty ciesielskie, a także rodzaj stoczni remontowej, z której korzystały statki krzyżackie. Niezwykłości i powagi temu miejscu dodawała osobliwa rogatka wodna w postaci długiego drąga bądź łańcucha, zagradzającego Motławę.
Powstanie Hotelu Królewskiego jest nierozerwalnie związane z dziejami Wyspy Ołowianki. Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX w. w rejonie starej Cieślarni wybudowano przepompownie ścieków doskonale zachowaną do dnia dzisiejszego i w pełni sprawną. Wraz z nią pojawił się na wyspie pierwszy wysoki komin i maszyny parowe.
Panorama starej Ołowianki zaczęła szybko tracić swój archaiczny charakter. Utraciła go całkowicie wówczas, gdy na zabytkowej wyspie w latach 1897-1898 wzniesiono kompleks elektrowni miejskiej – dzieło berlińskiej firmy Siemens&Halsie.
Według pierwotnych planów Ołowianka miała dostarczać energii przede wszystkim do oświetlenia Gdańska. Na początku zastąpiono elektrycznym dawne gazowe oświetlenia dzisiejszej Alei Zwycięstwa. W 1907 r. długość całej ówczesnej sieci nadziemnej nie przekraczała jeszcze 170 km. Był to dopiero początek prawdziwej elektryfikacji Gdańska.
Wyspa Ołowianka stała się jednym z wielu zakładów dostarczających miastu energię elektryczną. Wymagał tego przemysł oraz szybko rozrastająca się sieć linii tramwajowych, a także odbiorcy indywidualni.
Po wojnie zbudowano w tym miejscu elektrociepłownię. Na początku XXI wieku zabytkowy Spichlerz Królewski zaadoptowano na potrzeby hotelu. Po kilku latach prac, powstał nowoczesny Hotel Królewski.
https://hotelkrolewski.pl/o-naszym-hotelu
dodane na fotoforum:
