M. Ładniak

Pokuta

Poraziłeś moje zmysły przeznaczeniem
nic nie widzę,nic nie czuję, w nic nie wierzę.
Po omacku na kolanach z serca drżeniem
odrąbanych szukam skrzydeł ...gdzieś tu leżą.

Jak ustami objąć mam modlitwy
skoro cisza wszystko już wyznała.
Znów jak co dzień zbroisz mnie do bitwy
serca ,duszy z pokusami ciała.

Wiersz umieścił użytkownik: adam