Mieszkańcy wyspy to w większości Europejczycy (Hiszpanie, Brytyjczycy i Niemcy), ale nie brakuje także przybyszy z Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej. Pierwszym osadnikiem ze Starego Kontynentu, który dotarł na Lanzarote, był w 1312 r. Lancelotto Malocello - Włoch, od którego imienia pochodzi nazwa wyspy. Wcześniej mieszkający tu Guanczowie nazywali ją \"Titerro(y)gatra\", co oznaczało \"Czerwone góry\".
Przez długie stulecia z pewnością nie był to dla osadników raj na ziemi - w XIX i XX w. wielu z nich wyemigrowało, zwłaszcza na Kubę i do obu Ameryk. Dopiero za sprawą pomysłów Césara Manrique zaczęto doceniać niezwykłość tego miejsca. Zaczęli pojawiać się turyści. To głównie z ich obsługi teraz się tu żyje - z braku urodzajnych ziem rolnictwem zajmują się tylko nieliczni, za to w biznesie turystycznym pracuje ok. 90 proc. mieszkańców.