Kąpielisko w Szczecinie położone na prawym brzegu Odry, nad Kanałem Leśnym, nad Zatoką Śpiącego Suma, na południe od Autostrady Poznańskiej i mostu im. Karola Świerczewskiego. Należy do osiedla Międzyodrze-Wyspa Pucka.
W 1825 roku założono na Dziewokliczu osiedle, które rada miejska Szczecina wydzierżawiła kupcowi o nazwisku Hirsch. Hirsch próbował założyć w tym miejscu niewielką fabrykę potasu, która upadła jednak z braku surowców. W 1864 roku na Dziewokliczu znajdowały się dwa domy zamieszkane przez 20 osób, pracujących w okolicznym lesie[1].
Po 1918 roku dokonano rozbudowy sieci kolejowej w mieście. W 1923 roku wybudowano odgałęzienie w kierunku Zdrojów. Linię, z uwagi na grząski teren, poprowadzono po nasypie kolejowym, biegnącym przez Dziewoklicz. W 1936 roku otwarto w Dziewokliczu przystanek kolejowy. Do 1939 roku Dziewoklicz należał do powiatu Randow, a w czasie II wojny światowej został przyłączony do Szczecina.
W latach 1945–48 Dziewoklicz był częścią powiatu gryfińskiego, lecz w 1948 roku został ponownie wcielony w granice Szczecina. W latach 60. przy ujściu Kanału Leśnego do Odry utworzono duże kąpielisko miejskie "Dziewoklicz". Z dawnej fabryki zachowały się niewielkie szczątki i kanał przeładunkowy, który wykorzystywany był do kajakarstwa.
Nazwa polska została utworzona w 1945 roku i jest zdrobniałą kalką niemieckiej nazwy Jungfernberg (dosł. Góra Dziewicza).
dodane na fotoforum: