Bajka o Kopciuszku braci Grimm- nieco zmodyfikowana.

Tak się składa, że każdy z autorów piszących Kopciuszka nadaje mu inne imię. Także przypuśćmy, że ma na imię tak, jak ja ją nazwałam , czyli Norma. No więc Norma była biedną dziewczyną wychowywaną przez ojca, albowiem jej matka ubiegłej zimy umarła na nieuleczalną wówczas chorobę. Podczas, gdy tato Normy musiał wyjechać, dziewczyną zajęła się macocha o złym sercu. Pomagały w tym jej dwie złośliwe córki. Były dla niej okrutne:kazały za siebie sprzątać, prać, prasować, czyścić. A one tylko "umilały" jej te obowiązki swoim złośliwym śmiechem i dokuczaniem. Zabrały jej wszystkie ładne sukienki i kazały chodzić w dziurawych łachmanach, a spać kazały pod kominkiem na brudnym podłożu, nie na łóżku przejętym przez jedną z sióstr.
Pewnego dnia macocha dostała list z królestwa: przystojny książę szuka żony dla siebie. Norma bardzo chciał iść, ale ona powiedziała, że dopiero zastanowi się po wybraniu całego grochu z popiołu. Norma bez zastanowienia pobiegła na strych, jednak widząc stertę popiołu z odrobiną świecących ziaren grochu przestała być pewną siebie.Usiadła na krześle i zaczęła płakać.
Jej głos usłyszały białe gołąbki i w mig wybrały cały groch z popiołu. Zła macocha widząc to, jeszcze gorzej pogroziła palcem i serdecznie zabroniła iść Normie na bal. Ta zaś popadła w jeszcze większą panikę.
Po wyjeżdzie macochy i sióstr do pałacu, Norma ubrała jedną z najładniejszych sukienek młodszej siostry i na zaniedbanej kobyle dotarła pod pałac. Zsiadła z konia. Wiedziała, że uroda to nie wszystko, ale wiadomo, że tego jej nie brakuje. Wprawdzie nie była ubrana tak pięknie, jak pozostałe damy, ale królewicz zobaczywszy jej słodką twarzyczkę od razu się zakochał i postanowili wziąć ślub. Norma była teraz księżniczką, a i szczęścia jej nie brakowało....do pewnego czasu, ponieważ szczęście trwać wiecznie nie może.