Nenufary.

NENUFARY
Prowadzisz mnie nad jezioro
w zaciszne szuwary,
gdzie zakwitają nenufary.
Na tafli wody błękitnej
kwiaty: kształtne, soczyste.
Między tatarakiem
wokół plam liści zielonych
białe kielichy
wynurzają swe głowy
o subtelnej urodzie.
Wokół błoga cisza
rechot żab tylko słychać.
Wyławiasz ręką z wody
kwiat biały, jeszcze młody.
To istny cud przyrody!
Otwiera płatki-powieki;
okiem się do nas uśmiecha.
Wnętrze, jak krater
głęboko osadzone,
żółtawo-pomarańczowe.
Woda wdzięcznie pluska.
Radość rodzi w sercach naszych
a uśmiech na ustach.