Jesienią.

W KAJDANACH
Jesień rozłożyła w alejkach
złocisto-purpurowe dywany.
Boso ,jak Mickiewiczowska Zosia
biegam po mokrych trawnikach ,
poplamionych:rdzą ,miedzią ,złotem.
Szukam Ciebie wszędzie.
Może za drzewem będziesz ?
Obejmuję konar obiema rękoma
poszukiwaniem zmęczona.
Ty ,za drzewem schowany ,
łapiąc mnie mocno w kajdany,
zamykasz koło.
I tak w \"ciuciubabkę\"
bawimy się wesoło.
Figlarne liście
kolorowo migocą w powietrzu ,
ścielą się pod moje stopy ,
delikatnym dreszczem ,
szeleszczą.