MURALE NA BONIFRATERSKIEJ

Ulica Bonifraterska
Ul. Bonifraterska leży na Nowym Mieście. Przebiega od ulicy Świętojerskiej do Słomińskiego.

Nieco historii
Nazwa ulicy i jej powstanie wiąże się z wybudowanym w latach 1726/1727 kościołem, klasztorem i szpitalem Bonifratrów opiekujących się umysłowo chorymi (arch. arch. Józef Fontana i A. Solari). W XVIII w. zwana też Paryszewszczyzną lub ul.Paryszewską od nazwiska Parysów, właścicieli włók leżących tu w XVI-XVIII w. W końcu XVIII w. znajdowały się przy Bonifraterskiej dwie cegielnie, pałac Szymanowskich i ok. 20 domów, przeważnie drewnianych. Po 1822 Bonifraterska zabudowana została kilkunastu kamienicami klasycystycznymi; w XIX w. zamieszkała była przez ludność żydowską i miała charakter handlowy. W latach 1936/1937 B., przebita od Franciszkańskiej do pl. Krasińskich i rozszerzona, stała się główną arterią prowadzącą na Żoliborz. Szpital Bonifratrów - św. Jana Bożego - stał się wysuniętą redutą w powstaniu warszawskim; po upadku reduty hitlerowcy zamordowali 30 VIII 1944 ok. 300 chorych i lekarzy. W 1943 i w 1944 zabudowa została zburzona. Ok. 1950 odbudowano bardzo zniszczony kościół Bonifratrów. W latach 1958/1959 wybudowano przy Bonifraterskiej zespół budynków ambasady Chińskiej Republiki Ludowej (pracownia arch. R. Gutta). W 1960 zburzono ruiny gmachu sądowego, oddzielającego Bonifraterska od pl. Krasińskich. Po obu stronach ulicy wzniesiono nowe domy, m. in. w latach 1967-1969 na dawnej posesji szpitala przy zbiegu Bonifraterskiej z Konwiktorską.
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA

dodane na fotoforum: