(0)
SKWER PRZY UL.RYBAKI,WIOSNĄ BĘDZIE TU PIĘKNA FONTANNA...Położenie
Ul.Rybaki leży na Nowym Mieście. Przebiega od ulicy Boleść do Sanguszki. Ma charakter ciągu pieszego.
Zobacz na mapie
Pochodzenie nazwy
Od Średniowiecza ten rejon Warszawy zamieszkiwany był przez ludzi żyjących z rzeki, czyli przez rybaków, flisaków oraz robotników przeładowujących towary transportowane drogą wodną (np. piaskarze). Tutaj mieli swoje siedziby, miejsca pracy oraz miejsca do przechowywania sprzętu (łodzie, wiosła). Nazwa ulicy (obecnie ciągu pieszego) pochodzi od rybaków, którzy zamieszkiwali ten teren.
Nieco historii
Znajdowała się tu stara osada rybacka istniejąca do XVI w. Na początku XVI w. ulicę zwano "Platea Rybicka", czyli Ulica Rybicka; w XVII w.- Na Rybitwie lub Rybitwia; w połowie XVIII w. - Ku Rybakom. Nieregularnie usytuowana zabudowa znajdowała się po zachodniej stronie ulicy i składała się z niewielkich drewnianych domów, szop i magazynów. Drugą stronę ulicy stanowił brzeg wiślany, przy którym stały młyny wodne oraz łodzie i statki. W 1632 wzniesiono przy ul.Rybaki niewielki kościół drewniany, zniszczony zapewne podczas wojen szwedzkich w 1656. Częste wylewy Wisły i pożary zniszczyły zabudowę, z reguły drewnianą. W XVIII w. Rybaki między Dominikańską i Samborską były wąską drogą nadbrzeżną. W połowie XVIII w. stało przy ul.Rybaki ok. 40 drewnianych domów i dopiero w końcu XVIII w. było 5 domów murowanych i murowany spichlerz oraz cegielnia, szopy, kąpiele wodne i rzeźnia zwana Biernatczyzną. Zabudowa skupiała się w pobliżu Mostowej, dalej była luźna i rozmieszczona wśród ogrodów. W drugiej połowie XVIII w. brzeg wiślany odsuwał się powoli od ul.Rybaki i zaczęły się one w tym czasie zabudowywać po stronie wschodniej. Przy ul.Rybaki mieszkali wtedy wyrobnicy, rybacy, szyprowie, przewoźnicy, rzeźnicy i nędzarze, w sumie w końcu XVIII w. - 900 mieszkańców. Ok. 1819 przy Rybaki wzniesiono obszerny zajazd z dwiema charakterystycznymi niszami w kształcie konch (pod nr 6/8/10). W tym czasie Rybaki zostały częściowo uregulowane. Rzeźnia miejska na Biernatczyźnie istniała przez cały XIX w. W latach 1856-1863 R. uregulowano. W końcu tego stulecia wybudowano tu kilka kamienic 3-piętrowych o skromnych elewacjach. Ok. 1910 wzniesiono neorenesansową kamienicę (pod nr 30) i czerwony budynek fabryczny - wytwórnię ekstraktów garbarskich "Quebracho" (pod nr 6). W 1925 zbudowano szkołę o elewacji nawiązującej do architektury dworków (pod nr 32). W 1936 rozpoczęto budowę tzw. Domu Polonii Zagranicznej. W sierpniu 1944 spłonęły całe Rybaki. Resztki Domu Polonii rozebrano po wojnie. Przy ul.Rybaki założono tereny zielone.
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
dodane na fotoforum:
