Bażant
Gatunek ten został sztucznie wprowadzony w środowisko naturalne. Pierwsze obserwacje bażanta w stanie dzikim w Polsce pochodzą ze Śląska z 1567 r. Aby utrzymać jego optymalną liczebność wciąż wypuszcza się na wolność osobniki wyhodowane w bażantarniach, a także dokarmia się go zimą.
Ponieważ bażanty występujące w Europie są mieszanką podgatunków, poszczególne osobniki różnią się między sobą tonem upierzenia, a samce obecnością lub brakiem białej obroży. Długość ciała tych ptaków mieści się w granicach od 60 do 80 cm, rozpiętość skrzydeł 68 -80 cm, waga 1-1,5 kg. Samice są mniejsze, mają krótszy ogon i upierzenie szaro beżowe pokryte ciemniejszymi plamkami (doskonale zlewające się z otoczeniem, w którym wysiaduje), spód ciała prawie gładki.
Ptak ten lubi tereny dość wilgotne, gęste zarośla nadrzeczne, skraje pól uprawnych, skraje mniejszych drzewostanów o gęstym podszycie, a także łany trzcin. Oprócz miejsc zapewniających schronienie wymaga również drzew do nocowania i urozmaiconych żerowisk.
dodane na fotoforum: