Dżamaa al-Fina– największy plac w marrakeszeńskiej medynie, a zarazem największa atrakcja turystyczna miasta.
Od 2001 roku wpisany wraz całym zabytkowym centrum Marrakeszu na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W 2001 roku przestrzeń kulturowa placu została proklamowana Arcydziełem Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości a w 2008 roku wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[1].
Nie wiadomo dokładnie, jak powstał. Także pochodzenie nazwy nie jest znane, uważa się, że oznacza ona \\\"plac bez meczetu\\\" lub \\\"zgromadzenie umarłych\\\", które nawiązywać ma do targów niewolników i egzekucji, jakie odbywały się tutaj aż do XIX wieku.
Na placu co wieczór odbywa się wielki targ ze straganami restauracyjnymi. Wokół nich gromadzą się kuglarze, berberyjscy opowiadacze legend i historii, bębniarze, muzycy gnawa, zaklinacze węży, samozwańczy uzdrawiacze i dentyści.
Występy trwają zwykle do północy i cieszą olbrzymią popularnością wśród turystów.
Dżamaa Al-Fina stał się popularny poza granicami kraju dzięki ruchowi hippisowskiemu; jego członkowie licznie ściągali do Maroka w latach siedemdziesiątych wabieni ogólnodostępnym kifem – tutejszą marihuaną oraz w poszukiwaniu egzotycznych wrażeń.
28 kwietnia 2011 roku w mieszczącej się przy placu popularnej restauracji Argana doszło do zamachu bombowego. Przebrany za turystę terrorysta pozostawił w restauracji gitarę wypełnioną materiałami wybuchowymi którą następnie zdetonował zdalnie. W zamachu zginęło 17 osób a 21 zostało rannych. Powiązany z Al-Kaidą zamachowiec został skazany na karę śmierci.