wracją ....

"Mowa ptaków"

Kto z was mowę ptaków zna ?
Nikt - i tylko jeden ja.
Chrzęst i szelest, szepty cisz,
W szmerach trzciny cicho śnisz.
Ćwir-ćwir-ćwir i tiju-fit,
A to znaczy: zaraz świt,
Zaraz drgną różowe zorze,
Bo i cóż to znaczyć może?
Cóż, cóż,
Jak nie świt wiosennych zórz ?
Ćwir-ćwir-ćwir i tiju-fit,
Cyt ...

Jeszcze nic ? A może już ?
Mokre listki polnych róż,
Blade krople chłodnych ros,
Wiew, westchnienie, jakiś głos:
"Tiju-tiju-tiju-fit" ...
Tak, tak, tak, lecz cicho, cyt,
A to znaczy: cóż, czy wiesz ?
Wiem, nie powiem ... Ja wiem też.

Tak, to to ... Któż wytłumaczy,
Że to coś innego znaczy?
Cóż, cóż?
Czy to, czy to, czy to już ?
Kuku, tiju, ćwir i fit, Cyt - a może to już świt ?
Ni to tan, ni nuty ton,
Coś z dalekich, leśnych stron,
Szelest, cisza, szept i szmer,
Czyj to, czyj to, czyj to szmer ?
Liście ? Trzciny ? Trawy ? Cóż ?
Szum śród ciszy suchych zbóż ?
Może tak, a może nie,
Marzę, nucę, słodko śnię,
Ćwir-ćwir-ćwir przez pola leci,
A to znaczy: słońce świeci,
Z gąszczy ptaszek ptaszka zwie,
Tak, to to ... A jeśli nie ?
Tak, to to ... A jeśli tak,
To zrozumie ptaka ptak,
To zrozumiem także ja,
Jaką piosnkę las mi gra:
Że już tiju-tiju-fit,
A to znaczy - że już świt ....