Jak rzeka,
jak łza,
za szybko
za wolno...
tak płynie
ten czas,
a my...
wciąż bezbronni.
I prośba do Boga,
by \\\"puścił\\\" go tak,
by każdy nadążył,
zrozumiał ten świat -
prostotę cierpienia
i sens zapomnienia...
2dreams