Myśli niezgrabnie chodzą po głowie
Szukam ich sensu, lecz nie wiem gdzie
Zewsząd dobiega odwieczne pytanie
Co zrobić , by nie stracić Cię

Liściem jesiennym zapachniało życie
Zielono już przestało być
Wieczne uśmiechy rozpadły się w pył
Swych uczuć nie da się już kryć

Tak bardzo pragnę , by cenione było
To co już jest , to co już dane
Rozłamać na pół przecież tak łatwo
Naprawić trudniej , gdy już zabrane

Nie mów więc nic , proszę nie zmieniaj
Właśnie tą drogą może trzeba iść
Nie rób nic więcej , o więcej nie pytaj
By gorsze dni nie mogły przyjść


autor

Zaratustra