Wewnątrz grodu, tuż przy bramie wjazdowej, znajdował się plac, który był miejscem spotkań i handlu. Wzdłuż 12 równoległych uliczek zbudowano w 13 rzędach ok. 100 jednakowej wielkości drewnianych chat o wymiarach ok. 10 na 8 metrów każda. Chaty w każdym rzędzie pokryte były jednym wspólnym dachem wykonanym prawdopodobnie z trzciny. Pojedynczy dom składał się z przedsionka, w którym trzymano zwierzęta hodowlane i izby głównej, gdzie członkowie liczącej od 8 do 10 osób rodziny spali na jednym, dużym, zbitym z desek łożu oraz przygotowywali posiłki nad owalnym, zbudowanym z kamieni paleniskiem.
Osadę mogło zamieszkiwać od 800 do 1000 osób. Mieszkańcy Biskupina trudnili się zbieractwem, rybołówstwem, myślistwem, uprawą roli, hodowlą zwierząt i rzemiosłem (np. tkactwem, garncarstwem). Handlowali także z sąsiadami i wędrownymi kupcami, co ułatwiał im przebiegający w pobliżu Bursztynowy Szlak.