Lawina

Tyle się stało i nic się nie stało?

Chociaż się niebo nad nami łamało
Chociaż się otworzyła wielka rana ziemi

Czy zostaniemy dalej głusi, ciemni, niemi
Rozumiejący wszystko ale tak niezmienni
Jak lawina - w płomieniu której się uciera
Skała o skałę. Aby z tego pędu
Zera się wygładzały znowu w obłość zera
W rozwalisko jałowe. Kamienisko błędów?...

E.Bryll

eljot60 2009-08-10

witaj Iwonko ... przyznam Ci się co mi nie odpowiada na tatrzańskich szlakach: ciągła uwaga (koncentracja), żeby dobrze (bezpiecznie) postawić kolejny krok ... jak się idzie przez wiele godzin to to męczy ... nawet kark może zaboleć od ciągłego patrzenia pod nogi ... a chciałoby się podnieść wzrok, bo wokół widoki są wspaniałe ...
... w górach nie można sobie pozwolić na błąd ... nieostrożny krok ...

alwabu 2009-08-10

u makalu pod stopami
caly miekki chmur dywanik
a nad glowa blekit nieba
czyz do szczescia wiecej trzeba?

kozunia 2009-08-10

piękne i tajemnicze i cały czas odkrywają nowe widoki, super:)))

renia53 2009-08-10

...w górach jak w życiu..............jedyn nirozwazny krok......... i sruuuuuu wsio jak ta lawina leci.... pozdrowiom góoczłapko... dobrego dnia życza.

olinka1 2009-08-10

wow...wygląda dość strasznie;]

psotki2 2009-08-10

bardzo lubię Ernesta Brylla, to mądry człowiek... piękne słowa i ilustracja do nich :) miłego dnia Iwonko

brodas 2009-08-10

Cudowny kadr ....
Pozdro.....

malgo51 2009-08-10

oj, jak tu pieknie.

piatal 2009-08-10

do waszych fotek,,mozna codziennie wracać,,,samo piękno,,,

gabbia 2009-08-11

Ciekawa mgiełka w dolinie, ja jak zwykle trafiłam na piękną pogodę w górach, żar lał się z nieba, ale przynajmniej mogłam podziwiać piękno naszych Tatr po raz pierwszy.