(1)
Tak naprawdę, żyjemy na tyle,
na ile istniejemy dla innych ludzi,
lecz tylko wobec Przyjaciela
możemy zaistnieć także w tym,
co jest w nas najgłębsze,
a zarazem najwrażliwsze.
retro6 2010-09-24
Słońce z lekka się już budzi, grzeje i weseli ludzi. Ja już wstałem, Ty też wstawaj, uśmiech swój światu rozdawaj!
*
