MIŁEGO WTORKU KOCHANI!

(Warszawa ul.Kijowska)

Czterdzieści lat z „ okładem”,
Pięćdziesiąt z „ haczykiem”,
To, jeszcze nie jesień życia,
Ale życie z określonym już wynikiem;

Oglądamy się za siebie.
Czas odcisnął swoje piętno.
Serce bije, wciąż tak samo,
Lecz ma trochę inne tętno.

Kręgosłupy, już zmęczone,
Wciąż pełne trosk głowy.
Dzieci, wnuki, praca zawodowa,
O wypoczynku jeszcze nie ma mowy!

Wiosna życia jest za nami,
Ale ciągle trwa lato.
Zmysły, jakby uśpione,
Mądrości więcej za to!

Może, to złudzenie, że
Młodzi wciąż jesteśmy,
To prawda, lecz trochę inaczej,
Niż kilkanaście lat wcześniej.

Zmarszczek się pojawia więcej,
I włosy mniej gęste.
Jestem zmęczona,
To stwierdzenie częste.

Jedni są samotni,
A inni we dwoje.
Czasem smutni,mniej optymistyczni,
Każdy ma przeżycia swoje.

Wiele niespełnionych marzeń,
W sercach niejedna jest blizna,
Jeszcze jest w nas apetyt na życie,
Chociaż na skroniach siwizna;

Przypomnijmy sobie młode lata,
Odtwórzmy te chwile,
Uchylmy drzwi serc naszych,
Niech znów tam wlecą motyle!

To niełatwe znaleźć siły,
Gdy codzienność nas przygniata,
Ale zróbmy ten wysiłek,
By opóźnić odejście „ naszego lata”
/ autor nieznany /

https://www.youtube.com/watch?v=yCC_b5WHLX0

POZDRAWIAM NAJSERDECZNIEJ!