A u mnie się rozpadało....

(moje orliki)

........Deszcz majowy........
Kiedy wiatr się zerwał w gałęziach,
ciemne chmury nadpłynęły deszczowe
a liście rozpoczęły niepokojącą,
rozmowę przejmującą.

Gałęzie krzewów w zielonej gęstwinie,
rozbrykane wiatru powiewem
nagłą rozmowę z nim podjęły
przed nim się ugięły.

Włączyła się do głośnej rozmowy,
włochata, leśna sasanka majowa
wietrzny niepokój wyczuwała
po naporem się chwiała.

Spadły krople wodno-porankowe
na ziemię wiosenną, zieloną,
wciąż nawzajem ogromniały,
i połyskiwały.

Biegały po polach, łąkach i lasach
perliste krople majowego deszczu
docierały w zakamarki zieleni,
ginąc wśród cieni.

Na drodze stała kałuża zmarszczona,
deszcz kręgi wybijał na wodzie
tafla jej była lekko drgająca
i srebrząca.

Cichutko stanął deszcz i się zasłuchał
w tych szmerach liści zielonych
ciszą nagłą zaskoczony chciał
uciec w inne strony.

W niebo spojrzał, bo rozpięta na obłoku
siedmiobarwna wstęga tęczy zalśniła
i chociaż jeszcze niecałkowita
mocniej rozkwita.
(z netu)

https://www.youtube.com/watch?v=2tooCx6pvuI

POZDROWIENIA POPOŁUDNIOWE!