Astry
\'\'Znowu więdną
wszystkie zioła,
tylko
srebrne astry kwitną.
Zapatrzone w chłodną
niebios toń błękitną...
Jakże smutna teraz jesień!
Ach, smutniejsza niż przed
laty.
Choć tak samo
żółkną liście,
więdną kwiaty...
I tak samo noc
miesięczna sieje jasność,
smutek, ciszę...
I tak samo drzew
wierzchołki wiatr kołysze...
/Adam Asnyk/