Epidemie cholery nawiedzały XIX-wieczny Turek kilka razy, po raz pierwszy zbierając śmiertelne żniwo w 1831 roku w czasie trwania powstania listopadowego. Kolejne powroty „złego powietrza” odnotowywano w latach 1852, 1855, 1866, 1873, 1893, jednak najgroźniejszym okresem okazał się rok 1852, kiedy to w czasie trwającej epidemii w całym powiecie zmarło 5195 osób.
Z kolei zaraza z 1866 roku zabrała życie 2,5 % ludności miasta i była „daleko łagodniejsza, niż w 1852”.