ewa64 2012-09-23
i to na drutach łoł.......
Jesienne wieczory
długie
mgliste
jak spadające liście
w podmuchach wiatru
szepczą cichutko
czasami radośnie
częściej jednak smutno
w niedostępne
zakamarki duszy
pamięć zapuszczają
zapomniane myśli
wrażenia
odłożone na później
tęsknoty i pragnienia
odkurzają
sporo z tym roboty
potrzebny spokój
i dużo chęci
żeby z pamięci
dawne cienie obudzić
w jesienne wieczory
czas się dłuży
a w wewnętrznej podróży
wszystko możliwe
co cierpliwie
w pyle zapomnienia
grzebano
Feniksem z popiołów
się odrodzi
o czym pamiętano
plecami się odwróci
i choć targane tęsknotą
nie zechce
już wrócić
jesienne wieczory
długie
mgliste
przypomną wszystkie
tajemnice duszy.
/Jaga (JK.)/
ściskam już jesiennie EWA
