Closer...

Hmmmm jak cinżko no po prostu sam w to nie wierze, że tak jest.
Ciężkie rozkminy, ciężkie.
Żadnego nowego pomysł na jutro.
Nic pustka.

"Wciąż ten sam tępy wyraz twarzy.
Oczy zapatrzone w oddolny gdzieś daleko punkt.
Usta, przez które słowa żadne nie chcę przejść.
Poczucie tego co było i zniknęło.
Strach o własne 'ja'.
Niby nic takiego.
Powiesz nieśmiałość.
Nie to codzienność jej.
Boi się tego co przyjdzie.
Boi się powiedzieć tego co czuje, czego pragnie.
Nie żąda niczego.
Patrzy tylko i w duszy mówi do samej siebie : 'Też tak chcę .!'
W samotności zaczyna otwierać siebie.
Krzyczy do poduszki czemu taki jej los.
Płacze...
Płacze, bo nie wie czemu nie potrafi być inną.
Bo nie potrafi walczyć o to co kocha...
Nie potrafi..."