(0)
[...] po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią nie jak na przedmiot, nie jak na piękną kobietę, lecz w sposób nieuchwytny, jakby przenikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niezdolność do walki ze światem, nad którym pozornie dominowała, choć tak naprawdę niczego o nim nie wiedziała.
— Paulo Coelho
dodane na fotoforum:
mal24 2010-02-20
..Uporać się z rzeczywistością i nie zwariować ...to dopiero wyczyn godny podziwu, zwłaszcza w dzisiejszych czasach...
Milusio pozdrawiam....
aggi75 2010-02-20
pięknie napisane.........:)
playrec 2010-02-20
świetna fotka :))) i fajne słowa :))) dzień dobry :))
ycnay 2010-02-25
A ja odniósłbym się nie do niej, nie do niego, lecz do nas: ..rozpatrując to w kontekście istnienia, to człowiek jest cudem, jest wszechświatem sam w sobie stworzonym dla tegoż wszechświata uwiarygodnienia,...lecz pojmując istotę ludzką jako wszechświata cząstkę, to?...kimże jest on - to małe, i jakże kruche stworzenie?...my, obejmujemy dookoła rzeczy widzialne, i w niewidzialne wierzymy, lecz to jest postrzeganie w nas tworzone, co na zewnątrz jest i tworzy się, sami tego pojąć nie potrafimy...potrzebna nam tutaj bardziej jest wiara...bez tej wiary, człowiek stać się może częścią świata zwierzęcego...a ja wierzę mocno, że tak nie jest..
