Kiedy patrze na ten swiat, widze zatracone dusze.
Nawet nie wiedza, w jakiej zyc beda zawierusze.
Gonia za dobrobytem, zatracaja sie w pysznosci.
Jak wiele jest w tych ludziach - ludzkiej zlosliwosci.
Widze kazdego dnia, nie jedna z zatraconych dusz.
Podnies glowe do gory, za odkryciem duszy rusz.
Nie zwlekaj czlowieku, bo noc mija i dzien.
Staniesz się nowym czlowiekiem, jak drzewa mlody pien.
Jesli nie wierzysz, otworz swe serce.
Dla dobra ludzi, zyjacych w poniewierce.
Nie zatracaj sie w bogactwie swym.
Jak powiedzial niegdys polskiej ziemi Syn.