Dla Ciebie, Babciu... ❤️
GDYBY
Gdybym wiedziała, że do mnie wrócisz,
piosenkę lekką, jak Enya, zanucisz...
Gdybym poczuła raz jeszcze Twój dotyk,
co poił me zmysły jak dobry narkotyk...
Gdybyś tak mogła wiedzieć, co czuję,
jak krew gorąca w skroniach pulsuje...
Wiedziałabyś dzisiaj, że teraz, bez Ciebie,
muszę być twardym bazaltowym kamieniem.
Gdybyś tak mogła w kocim spojrzeniu
przemycić ciepło, jak iskry w płomieniu.
Albo jak jastrząb przyfrunąć z góry,
na chwilę przyćmić podszeptów tortury.
Gdybyś tak mogła... Dlaczego nie możesz?
Przecież Cię wołam o każdej porze!
Przemawiam ciszą, krzyczę myślami,
szukam Cię wszędzie, zalewam się łzami...
Na co nam miłość? Na co wspomnienia?
Kiedy tak boli, chcesz być z kamienia...
Nie masz - jest dobrze. Poznasz - łyk szczęścia.
Stracisz, sam jesteś, w pustki objęciach.
Gdyby tak nigdy nikt nie odchodził...
Nie ranił, nie krzyczał i nie zawodził.
Gdyby zakończenie wcale nie istniało,
połamanego serca nie zostawiało...
Nie miałabym dziś ran w swojej duszy,
co łka niby-szeptem w półmroku i głuszy...
Anna Sobańska Fot.własne.Śp.Mama ..Babcia.