Prawda o ludziach:
Zaw­sze myślą na od­wrót: spie­szy im się do do­rosłości, a po­tem wzdychają za ut­ra­conym dzieciństwem. Tracą zdro­wie by zdo­być pieniądze, po­tem tracą pieniądze by odzys­kać zdro­wie. Z troską myślą o przyszłości, za­pomi­nając o chwi­li obec­nej i w ten sposób nie przeżywają ani te­raźniej­szości ani przyszłości. Żyją jak­by nig­dy nie mieli um­rzeć, a umierają, jak­by nig­dy nie żyli.


Nie zastanawiam się co wydarzy się jutro czy pojutrze... Żyję chwilą, teraźniejszością, bo to co teraz się dzieje- w tym ułamku sekundy nie zdarzy się już takie samo więcej w moim życiu-może być podobne, ale nie to samo.