Tam gdzie się słońce miesza z księżycem,tam gdzie wciąż
ptaki śpiewają w błękicie.
Tam gdzie się wiosna z jesienią kłóci,
jest takie miejsce,gdzie nikt już nie wróci.
Gdzie kwiaty kwitną tuż po zachodzie,
gdzie boso można chodzić po wodzie.
Gdzie można w lesie bawić się z echem
jest takie miejsce nikt o nim nie wie.
Na środku stawu nenufar pływa
błądzi po brzegach choć nikt go nie wzywa.
Na jego środku kwiat jest różowy
zmienia się nocą w pył diamentowy.
A ja wciąż myślę jak się nazywa
wyspa co skarby te w sobie skrywa?
Jak mam dopłynąć do brzegów pragnień
płynąc na tratwie marzeń i wspomnień