Stojący na placu kościół to największa w świecie gotycka katedra, której budowa - rozpoczęta przez Viscontich w 1386 r. - trwała pięć stuleci. Dopiero w 1813 r. zakończono zdobienie fasady. Świątynia wygląda imponująco, nie tylko ze względu na dekorację całości (ciekawe połączenie gotyku i baroku), ale i na rozmiary. Specjalnie wybrany przez Viscontich marmur pochodzi z kamieniołomów w Candoglii koło Lago Maggiore i jest używany nadal w pracach renowacyjnych (katedra nieustannie niszczeje pod wpływem zanieczyszczeń atmosfery).
Do środka przez witraże wpada zielonkawe światło, w którym marmurowe kolumny wyglądają jak ogromne kości. Francuski pisarz Suarés porównał wnętrze katedry do „trzewi potężnej bestii”. Mosiężny pas w posadzce przy wejściu, z umieszczonymi wzdłuż znakami zodiaku, to największy w Europie, działający od 1786 r., zegar słoneczny.