FSO Warszawa

Testy drogowe i krytyka

Warszawa 223 w roku 1991W 1957 roku redakcja tygodnika motoryzacyjnego Motor przeprowadziła test drogowy Warszawy M20 '57. Testowany egzemplarz osiągnął prędkość maksymalną 109,2 km/h. Samochód krytykowany był wówczas za zbyt słaby i paliwożerny silnik, niską prędkość maksymalną, słabe przyspieszenie, przestarzałą stylistykę nadwozia oraz małą widoczność. Stosunkowo pozytywnie oceniono układ hamulcowy, właściwości jezdne, oświetlenie zewnętrzne, komfort podróży oraz właściwości terenowe.

Tygodnik Motor testował później też Warszawę 203. Wersja sedan zebrała pochlebne opinie za: lepszą sylwetkę nadwozia, dużą tylną szybę i w efekcie widoczność do tyłu oraz dobre właściwości użytkowe. Samochód skrytykowano między innymi za umieszczenie wlewu paliwa po lewej stronie nadwozia oraz problemy z wycieraczkami.

W 1967 roku redakcja magazynu Motor testowała również Warszawę 203-K (wersja kombi). Samochód chwalono za wszechstronność oraz duży prześwit pozwalający na jazdę w terenie. Samochodowi zarzucono brak tylnej dzielonej kanapy, co wpłynęłoby pozytywnie na właściwości użytkowe. Redakcja skrytykowała także wlew paliwa, który nadal znajdował się po lewej stronie nadwozia.

W samochodzie już od początku produkcji wykorzystywano przestarzałe elementy, np. trapezoidalne zawieszenie przednie (większość konkurentów w segmencie korzystała już z kolumn MacPhersona) zastąpione później przez amortyzatory teleskopowe. Także dolnozaworowy silnik M-20 był archaiczną konstrukcją – przez niski stopień sprężania osiągał małą moc, jednak był przez to elastyczny i mógł pracować na benzynie gorszej jakości

wg:
https://pl.wikipedia.org/wiki/FSO_Warszawa