Choć odeszli, żyją w naszych sercach
są i zawsze będą, cząstką wielu z nas
kochamy Ich miłością niepojętą
choć droga daleka i jeszcze nie ten czas.
Kiedy przychodzi dzień, ten jedyny w roku
wszystko co kiedyś było, pamiętamy
wspomnienia wracają jak bumerang
i pukają w nasze drzwi i bramy.
Ze wzruszenia więzną nam słowa
nierzadko łza po policzku spłynie
i żałość wszechobecna ogarnia
w każdym dorosłym i w każdej dziecinie.
Niech spoczywają zawsze w pokoju
niech Matka Ziemia lekką Im będzie
niech światełko pojednań przyświeca
a Miłość Boża, zapanuje wszędzie.