Budynek ma plan zbliżony do kwadratu, jest trójkondygnacyjny: ma piwnice, parter i piętro. Piwnice miały znaczenie gospodarczo - magazynowe, parter obronne a piętro reprezentacyjne. Całość wieńczy renesansowa attyka z krenelażem, skrywająca pogrążony dach. Ściany zewnętrzne są w 100 procentach powierzchni ozdobione dekoracją sgraffitową. Okna części dolnej są nieco mniejsze od górnych, ale wszystkie mają renesansowe obramienia. Renesansowe są także framugi drzwi wejściowych i drzwi wewnątrz dworu. Warto zwrócić uwagę na jedną z arkad w attyce południowej, w której przedstawiona jest postać czarodzieja lub co bardziej prawdopodobne - astronoma.
Dolna kondygnacja posiada sklepienia kolebkowe. W górnej odtworzono renesansowy strop drewniany. Najcenniejszymi elementami wystroju wnętrza są: kamienny kominek i portal wejściowy w sali na piętrze. Wykonane one zostały według projektu Santi Gucciego w stylu manierystycznym, są ozdobione bogatą dekoracją roślinną i figuralną. Dekoracja portalu przedstawia umieszczony wśród liści akantu herb Jan Branickiego - Gryf. Kominek przedstawia dwie postacie żeńskie, zwane hermami, podtrzymujące bogatą nadstawę z herbami rodowymi Branickich (Gryf i Zabawa) otoczonymi łacińskim napisem "IOANNES DE RUSZCZA BRANICKI, CASTELLANUS ZARNOWIENSIS, CAPITANEUS NIEPOLOMICENSIS".
Wystawa muzealna zajmuje wyłącznie salę na parterze dworu. Na interesujących planszach przedstawiona została historia branickiej rezydencji. Druga część to mało rzucające się w oczy, ale wielce istotne naukowo-poznawczo rezultaty prowadzonych w okolicach Nowej Huty prac wykopaliskowych.
dodane na fotoforum: